Melvyn Rodrigues - Poem 21 (Nagari)

हे मनीस

हे मनीस
हांव हरएक पावटीं
खुरसा पोंदा पडताना
संतोसान ताळयो पेटचे मनीस
म्हजो खिणा खिणाक
मोसोर पांवचे मनीस
म्ह्जीं बरपां वाचतात
म्हजीं भोगणां चाकतात
तांकां हो अधिकार कोणे दिला?
म्हज्या एका स्वभावाचे
ह्या फट्टिंगानी
दोन कुडके केल्यात
म्ह्ज्यांतल्या ‘म्हाका’
आनी
म्हज्यांतल्या ‘बरप्याक’
तांणी विंगड केला
म्हाका कळना
तांकां हो अधिकार कोणे दिला?
म्हज्या बरपांनी
मिसळाल्लीं म्हजीं भोगणां
म्हज्यांतल्या ‘म्हाका’ खिणा खिणाक
ससार करचे हे मनीस
हाडां चिंवल्लेबरी
सलीसायेन चिंवतात
तांकां लजय दिसना
म्ह्ज्या बरपांचो आनंद भोगताना
म्हाकाच भोगतात
तें ह्या मनशांक कळीत ना
म्हज्यांतल्या ‘म्हजो’ मोसोर करून
म्हज्यांतल्या ‘बरप्याक’ खायस करच्या
ह्या मनश्यांच्या
हरध्या भितर काळीज ना
तकले भितर अक्कल ना
शिरांनी तांच्या रगत व्हाळना
व्हय जाल्लें तर-
म्हजीं बरपां खुशेन वाचताना
म्हज्यांतल्या म्हाकाय ते खुशेन देखते
नांतर-
म्हज्यांतल्या म्हाका खेंडताना
म्हज्यांतल्या बरोवप्याकय
वाचीनासतानांच ते भायर दवरते
पुण हे शिखंडी मनीस
म्हज्या एका स्वभावाचे
दोन कुडके करून
म्हज्यांतल्या मोन्या बरप्या लागीं
सलीसायेन गांटी घालतात
आनी म्हज्यांतल्या म्हाका
जगळण्याच्याकय चडतीक भियेवन
शेंभर मीटर पयस रावतात
म्हज्या स्वभावाचीं
खेळकुळां करच्या ह्या मनशांचेर
तिदोडे सकतेचो
हिरोशीमा नागासाकिचो
बोम पडों
तांचें सत्त्यानास जांव

१९८५